Ana Şiiri - Orhan Sönmez

Anneler gününde içim alev alev yanıyor
Hasret ecel gibi anam bedenimi sarıyor
Kalbimdeki bu özlem yara olmuş kanıyor
Affet be Anam senin gibi kimse sevmiyor

Bedenim iflas etmiş çok şeyler anlatıyor
Acı çeken zavallıyı Anam sana hatırlatıyor
Suç bende günah bende kalbim parçalanıyor
Çok acı çektim bunu Allah biliyor inanki anam

Merhametsiz kullardan olmadım ben inan
Rüzgarlarda savruldum susuz çölde yanan
Allahın sopası yok ölümü arar oldu Orhan
Sana yaptıklarımı bak bana hatırlatır yaşanan