Ana Şiiri - Halil Topaç

Her gece yarısı seni düşündüm.
Gözlerime uyku girmiyor Ana.
Kalbimin üstüne resmini koydum.
Sardıkça yaşlarım durmuyor Ana.

Hayalini kurup seni bekledim.
Belki beni özler gelirsin dedim.
Her yaz gecesinde inan titredim.
Kollarım boştadır dolmuyor Ana.

Gel ne olur biraz sıkı sar beni.
Dizini yastık yap okşa sev beni.
Maziyi özledim biraz sal beni.
Yürek hasretine doymuyor ana.

Hani bana bir çay demleyecektin.
Yüzüme gülerek iç diyecektin.
Bir yanak dişleyip bir öpecektin.
İçtiğim çay keyif vermiyor Ana.

Sen yoksun acılar sıraya girdi.
Elin derdi bile araya girdi.
Her yerim telaşta çabaya girdi.
Hiçbir acı bende dinmiyor Ana.

Sensiz yolum tenha gelen olmuyor.
Kapılarım sessiz çalan olmuyor.
Sevgiden bir zerre veren olmuyor.
Kimse senin kadar yanmıyor Ana.

Neden erken gittin bekleyen mi var?
Benim kadar seni özleyen mi var?
Beni de alaydın yok diyen mi var?
Artık hayat sensiz olmuyor hayat.

Sen mi erken gittin sebep ecel mi?
Söyle sensiz ömür böyle geçer mi?
Ana sevgisini hasret eder mi?
Yanına al yürek durmuyor ANA.