Ana Şiiri - Ömer Liman

Saldın gurbet ele, yoluma baktın,
Yine hasret kaldın yüzüme ana.
Nurdan aydınlıktın, nardan sıcaktın,
Ama yine yandın közüme ana.

Özlem kokuludur, hayalim düşüm,
Elemli gözyaşım, gamlıdır başım,
Ufkumun şafağı, sensin güneşim,
Bir salkım ışık ver özüme ana.

Hazana yolcudur, harman kalmadı,
Ardından gidecek kervan kalmadı,
Çileli yollarda derman kalmadı,
Dua et fer gelsin dizime ana.

Başı dumanlıdır, karlı dağlarım,
Eteğinde ırmak olur, çağlarım,
Ne gül var, ne bülbül, ıssız bağlarım,
Bir garip kuş konmaz, düzüme ana.

Karalı talihim, ağardı başım,
Kurunun yanında yanıyor yaşım,
Nerede dostlarım, kavim kardeşim,
Kimseler yüzüme bakmıyor ana.

Güneşin altında, çöle ağlarım,
Garip garip esen yele ağlarım,
Bülbüle ağlarım, güle ağlarım,
Damlalar incidir gözüme ana.

Yürek gurbetinde kala kalsam da,
Seni özlem ateşine salsam da,
Varlığımı yerden yere çalsam da,
Darılma, gücenme, sözüme ana.