Ana Şiiri - Niğmetullah Uçar

ANA

Bu bayram gününde evde beklerken
Gönlüm kederlendi gülmedim ana
Kapımı çalacak dostlar özlerken
Kimsesiz kalmayı sevmedim ana

Eşşe ile Meryem köyden aradı
Telefon açarak bayram kutladı
Sesleri gönüme derman olmadı
Elimi öpsünler istedim ana

Osman gelemedi telefon açtı
Haceli bu bayram uzakta kaldı
Hasan aranmadı acılar saçtı
Bayramda evimde bekledim ana

Kardeşlerim gelmez çalmaz kapımı
Sevmedim bir türlü böyle bayramı
Zaten kimsesizdim açtım yaramı
Derdimi kimseye demedim ana

Sıkıntıda olsam seni anarım
Yokluğun içimde ona yanarım
Seninle olunca biter sanarım
Her zamankinden çok özledim ana

Niğmetullah UÇAR
Antalya
30.09.2008