Ana Şiiri - Ahmet Şener

Hatıralar canlandıkça gözümde
Zannetmeki gülüyorum ben ANA
En güzel varlıksın şu yer yüzünde
Bunu iyi biliyorum ben ANA

Çamların dalına kurdun salıncak
Bahtımın elinde oldum oyuncak
O güzel yüzünü ararım ancak
Rüyalarda buluyorum ben ANA

Hasret gözümde yaş kalbimde sızı
Albümlerde saklı geçmişin izi
Babamla yan yana görünce sizi
Tekrar çocuk oluyorum ben ANA

Odun ateşinde pişen çorbalar
Giyindiğim kırk yamalı urbalar
Aklıma geldikçe gözlerim dolar
Özleminle doluyorum ben ANA

Tanırım yollarda görsem izini
Nasip olsa yine görsem yüzünü
Karıştırdım sevinç ile hüzünü
Kalbur alıp eliyorum ben ANA

Dalsız ağaçlara kuşlarmı konar
Yüreğim yanıyor ellerim donar
Hasret düşse eğer denizler yanar
Okyanusa dalıyorum ben ANA

Yürekten bir selam verdiğim zaman
Salınıp bahçeye girdiğim zaman
Gülde cemalini gördüğüm zaman
Çiçekleri suluyorum ben ANA

Bak yaşım otuzdört gayrı büyüdüm
Hasret içiyorum hep yudum yudum
Ninilerle kollarında uyudum
Dizlerinde soluyorum ben ANA

Her zaman gelemem yolllarım uzak
Gönül arzular tüm dostları gezek
Doğan güne esen rüzgarlara bak
Her gün selam salıyorum ben ANA

ŞENER derki yaylalara vardıkça
Mor koyunu boz kırlara sürdükçe
Bana benzer birisini gördükçe
Hep aklına geliyorum ben ANA