Ana Şiiri - Hamit Pala

Öyle bir hayattır ki
hatırlamayız hiç
öncesini de bilemeyiz...

Ya sonrası?

Doğumdur bu ölümün adı:
Ölümüm sendedir bilirim!
İlk göz ağrın da olabilirim...

Sensindir canıma can
Sensindir sıcaklığın kaynağı
ve
sensindir her şeyin başı...

Gül bahçesidir vurduğun her yer
Nefesindir çoğu geceler ben ısıtan...

Nedir cilvesi bilinmez, işin?
Senin yüreğin yanar
Senin gözün ağlar
Senin ömrün biter de
Bu hiç bilinmez...

Biz, siz, hepimiz
Doğmadık mı bir anadan
Olmadık mı hiç çocuk,
genç,
yaşlı...

Zamanı geldi güldük
Ağladık zamanı geldi de.

O, yüreklerdedir hep
nakşolmuştur benliğimize

Anadır o!
Öksüzün yitirdiği,
Yetimin tek desteği...

Ana...
Anasız olmaz bir yâr,
Ana gibi olmaz bana yâr...