Benim anam Çıplak Ayşe
bütün güzel analardan biriydi,
Ben onun kalbinde bir köşe
o benim yaşamımın feneriydi.
Cömertti büyük ana toprak kadar
Ter döktü ömrü boyunca,
Ürün verdi yediveren güller gibi.
Ve bana hasretinin kırbacı altında
kopup gitti bir şubat günü
gün ışınlarından anızın
yıkık ve perişan
bırakarak uzaklarda gövdemi.
Giden döner mi geriye bir daha
kan çanağı yapsam da gözlermi,
Uyuyor onyedi yıldır anasının koynunda
Hasreti kaplamış, hançerler yüreğimi..!
Kayıt Tarihi : 28.4.2007 14:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmed Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/28/ana-145.jpg)
göçüp gidenlere rahmet olsun
sıcak hüzündü şiir
Sevgiyle kalın
bütün güzel analardan biriydi,
Ben onun kalbinde bir köşe
o benim yaşamımın feneriydi
Yüreğiniz dert görmesin.Kaleminiz daim olsun
TÜM YORUMLAR (20)