Ana Şiiri - Mustafa Duyar

Bizleri büyüttün sıçak kuçakta,
Gözlerin görmüyor ayrılan olduk.
Bülbül figan eder sönen oçakta,
Gözlerin görmüyor ayrılan olduk.

Dünyaya bıraktın dardayım ana,
Verki ellerinden öpeyim ana,
Cefalar az değil taşınan cana,
Gözlerin görmüyor ayrılan olduk.

Hasret kalan oldum çağır gelirim,
Yanına gelmeye dağlar delirim,
Dediğin nasihat dostlara derim,
Gözlerin görmüyor ayrılan olduk.

Firsatiyim derim özledim seni,
Gönül sarayımda gizledim seni,
Bağrına basarak bırakma beni,
Gözlerin görmüyor ayrılan olduk.