Seni çok severdim bilirsin ana,
Neden bıraktın? acısan bana,
Sensiz dünyam zindan bana,
Işığımdın söndün ana.!
Sebsiz yaşamak zor bilirsin ana,
Beni anlamayıp bırakıp gittin ama,
Sensiz yavruların darmadağan,
Birbirine bağ sen idin ana.!
Sana doymamaışım açım! ana!
Alamadım tadını hiç bir insandan.
Önüme geldi zehirli dünya tasında,
İster iç ister boğul zehirli tasta.
Gelip senin mezar taşını öptüm.
Ey! ana sana sesleniyorum.
Ben senden ayrılamam ana!
Benide al yanına al kucağına.
Okursanız ağlamayım.
Benim derdim çoktur zaten,
Bir dert te siz artırmayın.
7.3.1995 RİZE
Havva Önder MüslümKayıt Tarihi : 11.3.2007 04:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Annem oldukten sonra bir kaçyıl geçmişti. Acım hiç dinmemişti. Mezarını gördükçe içine giresim geliyordu. Anca bu şekilde duygularımı anlatabılıyordum.
Musluklar aksa da kaplar dolmuyor.
Allah mekânını Cennet etsin. Selam ve sevgiler
Selamlar.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ
TÜM YORUMLAR (6)