Ana Şiiri - Nesrin Pekinsel

Ana; sevseydiN.... SevseydiM...!
Yalnızım be.. Yalnız.
Küçücük bir kız çocuğuyken de yalnızdım,
Kocaman bir kız çocuğuyum yine yalnızım.

Dünden beri efkarlıyım;
Anlamadan büyüdüğüm çocukluğum,
Sevgisi eksik büyüdüğüm çocukluğum,
Takılı kaldı yüreğimde... Ana.

Ondan mıdır ki sevdasızlığım?
Ondan mıdır ki yalnızlığım?
Ondan mıdır ki hüznüm?

Evet.. Evet ondandır buğulu bakışlarım,
Ondandır sevgiye çırpınışlarım,
Ondandır aldanışlarım.
O küçücük kız çocuğu büyümedi,
Büyüyemedi.. Ana.

SevseydiN be ana.
SevseydiM....!

22 Temmuz 2010