ANA–41
Kaç yıl oldu kaybedeli
Gitti anam gelmiyor ki
Tüm evrenin o bedeli
Sağken insan bilmiyor ki
Başköşede otururdu
Tavazu ile dururdu
Şevkat ile doyururdu
Onsuz yüzüm gülmüyor ki
Her akşam yoldaydı gözü
Dayanmazdı hassas özü
Cevher gibiydi her sözü
Gafil ibret almıyor ki
Kuzulara meleyişi
Tükenmezdi özleyişi
Bulunmuyor onun eşi
Asla yeri dolmuyor ki
Eksikliğin hep hissettim
Takdir ilah telkin ettim
Bahtuni yi teskin ettim
Kimse baki kalmıyor ki
Bahattin Çetin 01.07.2010
Kayıt Tarihi : 5.1.2011 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!