An Zaman Ve Gidenlerin Ardyndan

Ne zaman dü?ünsem seni
Hüznün denizinde bulurum kendimi
Typky hüznün denizine dalamak isteyipte seni buldugum gibi
Typky beni öldürmeyip güçlendiren bir acyya gömüldügüm gibii..
Sesin çarpar çyplak yüregime
Ü?ümem
Ü?ümem ve üzülmem
Tanymyny iyi koyarym azaltan mutsuzlukla, güçlendiren acynyn
Çünkü bilirim
Ü?ümek, üzülmek ve umut arasyndaki diyalektigi..
Iy
Yarym kalmy?lyklar çingene zamanlar çocuksu muziplikler
Ya?amyn zyrhsyz anyni hesapsyz oldugu paradokslar
Yani sen yani dostum yani güzel insanym......
Sen sonsuzlykla bulu?tugunda bana sadece
Tebesümün yansymasy kaldy
Ama hiç bir sima çözemedi
Hiç bir y?yk aydynlatamady
Karardykça kanayan yüregimin hüzne ait odalaryny..
Belki bu tan kyzyllygynda bir syzlany? idi
Belki bir acynyn çarmyha gerili?iydi
Ama inkar edilemeyen ve ya?anylan bir andy
Ama asyl gerçek seni sen edeniydi...
Ha gayret
Yüklen ?imdi senden ve benden uzak zamana
Bizlere kar?y koyanlara bizi kör karanlyga adayanalara
Maskeli yüzlere kirli ellere yüklen
Ve yüklen ?imdi kendine kendini bul kendinde
Kendi karanlygyny aydynlat önce
Sonra syra sende kendini ke?fedenlerde....
Iyy
Sende an sonsuzlluk iken ?imdi bizde an
Gidenlerin ardyndan
Bir çift kelime bir ?iir
Geçmi?i izlerken bir kalem gözüyle
Akyp giden zaman...
Iv
Ve seni kendim gibi
Bir sen gibi
Yarym kalmy? bir ?iir gibi
Byrakyyorum burada..