An, yaşatır, anlatır Şiiri - Mustafa Cil ...

Sana bir sözüm yok
Tutulan, meftun olan benim
Demek ki bu an benim kaderim
Ne çaresiz ve ne de tedbirsizdim
İçimi titreten sürurla mücehhezdim

Yaşamak gerekiyormuş
Zira başa gelmeden bilinmiyormuş
An ne kadar muazzam, ulu çınarmış
Ateşli serinliği asude şekilde yaşatırmış

Hani teni okşayan yağmur
İçime serinlik zerk eden bir nur
Gönül o zaman iştiyak içinde mamur
Hal seyran, umut giriftar olur, an budur

Ecel ruhu alsa da sürurdur
Kalp nazar gâhsa aşk onu korur
Korku vehmin olur, haşyet kulu bulur
Muhabbet ancak samimiyete duçar olur

Bir zaman garip bulurdum
Sualler içinde yol almayı ne sanırdım
Marifetsiz bilgiyi, edepsiz hali taşırdım
Nedensiz halde, suskun melalle yalnızdım

Seni tanıdım, yakınlaştım
Kalbin, ruhun, edebinle şeref duydum
Her bakımdan mesafeni nezaketle korudun
Ve fakat farkındalığı kurak halime sen yaşattın