An-sızın Şiiri - Ayşe Şafak Kanca

Issız bir harfi tutup kaldırınca
Elinden, öksüz cümlelerin
Acısı yüzüne vurur, ağla-ma-
Ya-l- varır sahilde yalnız sözler

Rengarenk yosunlar dalgalanır
Karaşın saçlarında, uzakları
Kuşanmış suretlerine
Hazin bulutlar iner usul usul

Gurbetine yazılır yaşlar çetelenin
Aklının bir köşesinde dikenli sevilişler
Düşer yanaklarından
Düşer iki yana
Soğuk beyaz an-
Sızın bir “ah”