An'sın sen Şiiri - Ali Akar

Seni sabahın ilk ışığı gibi gördüm ben
Gözlerimin kamaştığı o muhteşem andın sen
Zar zor seçtiğim yüzünde beliren o tebessümle
Dudak kenarlarındaki kıvrımda saklı arzuydun bana

Seni sabahın ilk çayında bildim ben
Nasıl da iyi geldiğini anladım adını ağzıma aldığımda
Ve içime verdiğin ferahlıktı özlemle yazılmış cümlen
Söküp attığın uyuşukluğumun ardındaki tutkuydun bana

Seni bir zeytin tanesinin çatala gelmeyişinde bildim ben
Yakalamak için her atılışımda kaçıveren bakışlarındın sen
Nihayet tutup seni alırken kendime dudağında bir buse
Her kelimede öperdin sanki yersiz hallerimde coşkuydun bana

Sokağa attığım ilk adımımda yüzüme vuran rüzgarın serinliğiydi aşkın
Yürürken yanı başımda uçuşan kuşların kanat çırpmasıydı telaşım
Ve insanların kıskanarak baktığıydı yüzümde bıraktığın tebessüm
Bütün bildiklerimi unutturup aşkı taa en baştan öğretendin sen bana