Kendini beğenir, her insan biraz
Mevsimi gelince, oluyor kiraz
Zamansız ötersen, zavallı horoz
Haşlanıp, kızarıp, yendiğin an dır.
Seversen, içten sev; bilmesin kendi
Erkeği; yenermiş, kadının fendi
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Sen, sen ol; hepsine aldanma sakın
Sevmek, sevilmek de tabi ki, hakkın
Gereğinden fazla olursan yakın
Dizlerin dibine; indiğin an dır.
her şeyin fazlası zarardır demiş atalarımız sevgide öyle insan yaşadıkca öğreniyor
tebriklerimle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta