An Meselesi Şiiri - Levent Kayahan

Belki son nefesime yetişemezsin
Ecelimle buluşmam an meselesi
Kuruyan dudağıma can suyu dökemezsin
Tanrıya kavuşmam an meselesi

İlk baharım geçti yaşıyorum hazanı
Ötüyor ömrümün son borozanı
Geliyor yavaşça veda zamanı
Azraille tanışmam an meselesi

Bütün hünerleri yüklesem dilime
Heceler yetersiz anlatamaz kelime
Bu dünyadan gidip öteki aleme
Mecburen yanaşmam an meselesi

Günü belli değil ayın kaçında
Belki onbirinde belki üçünde
Sanırım en kısa zaman içinde
Gidenlerle buluşmam an meselesi

Sen gelene kadar dayanabilsem
Gözlerine son kez bir bakabilsem
Şöyle sıkı sıkı sarılabilsem
Issızlığa alışmam an meselesi

Hayatın tortusu kaldı geriye
Fırtına dindi hasretim ben esintiye
Çıkıp ta dostlarla son gezintiye
Dört kolluyla dolaşmam an meselesi

Dostlar tek tek gider kalırım orda
Hoca başımda kalır talkımımı okur da
Bir başıma o karanlık çukurda
Toprağa karışmam an meselesi

Yola çıkıp elvedanın hasıyla
Sevenleri üzüp bu gidişin yasıyla
Sonsuzluğun en büyük eşkiyasıyla
Silahsız vuruşmam an meselesi
...................................................