Deprem oldu düzenimiz bozuldu
Binbir zorluk geldi başa dizildi
Enkazlarda mezarımız kazıldı
Ede bacı dört bir yana savrulduk.
Yer oynadı gökler yere karıştı
Can tatlıydı ölüm ile yarıştı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Her şey öyle,
Hayatın özeti o,
"An meselesi..."
Bu sefer biraz daha ağır,
Biraz daha "yoz zamana" rastladı,
"İnsanlıktan, benliğimizden uzaklaştığımız" bir zamana!
Az önce okuduğum bir şiirden esinlenerek,
"Deprem, ayna tuttu zamanımıza, insanlığımıza!"
Yani gördük biz bizi,
"Neymişiz!"
Samimi duamdır,
"Sınamasın Yaradan depremle", çaresiz bırakmasın kulunu...
Tebrikler şiire Kemal Bey, Kardeşim..
Sağ olun var olun Mustafa hocam, selam ve saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta