O kadar yakınmış ki toprak
An meselesi altında olmak
Aklımda binlerce soru
Kimlerin gözyaşı damlardı üzerime
Kimler taşırdı bedenimi sonsuzluk evime
Kim açardı kapımı
Kim kapatırdı giderken
Kimler acele ederdi bitirmek için görevini
Ne yapardım
En vefalım da gittikten sonra
Güle güle diyemezdim
El sallayamaz ölüler
Korkar mıydım
Üşür müydüm
Ağlar mıydım sarılıp toprağıma
Sarsıldım
Silkindim
Yaşıyordum
Kovdum meraklarımı
Yaşıyordum
Yaşıyorum ben
Nefeslendim derin derin
Soludum yaşamı
Ciğerlerime çektim rüzgarı
Nefes almak
Görmek güneşi
Su içmek yudum yudum
Kokusunu duymak sıcak ekmeğin
Uyumak baharın teninde
Uyanmak yeni güne
Yani yaşamak
Ne güzel şey yaşamak
Fatma Hatun EsenKayıt Tarihi : 28.8.2008 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (67)