An_Lam_sızıM Şiiri - Hayrettin Taylan

Hüzün yüklü ağıt gemimi göz yaşların bastı. Sol yanımda, ruh duvarımda eskiz güdüler var.Batmak üzere olan bir geçmişim var, berrak geleceğimin sularında köpük köpük sevda yıkadım. Tek geleceğim sensin.
Kelepçeli bakışlarında sensizliğe mahkum edildim. Mahdum edilmiş
sözlerinin yanına,can yanıklarımı ekledim. Ben Elazizli Hülagü,sensiz kentleri yıkıp yakıyorum. Yüreğinin Fırat’ı kül ve acı akıyor.Nefretlerinle ninniler söylüyorsun masal aşkımıza.O mutlu güne, benzin döküyorsun.Lanetleme beni tanıdığın güne. Sevgime ,tutkularıma saygı duymanı bekledim.Sevgi sözcüklerime saçmalıklar deyip
fersah fersah kaçışının denizlerinde ahlarımın alaboralarında yok olma.
Benim ahdim İstanbul gibidir, büyük,karışık, tutkusal, bitimsiz.

Gönül coğrafyamı bertaraf hesapsız paftalarda susup benden gidişler dileme.
- Sızımdan adresler gelir sana.
Sözümden sessiz bekleyişler akar sana
Akar ve yıkar seni aşkım. Susmalarını ısmarla yalnızlığına. Yeniden, el divanında , huzurlu nakışların gölgesinde yeni bir hayatı aramakla ömrün çürüyecek. Dul bir gölge peşinde itler gibi gelecek.Etinin kokusunu duyan her yerli köpek havlayacak arzular şelalenin istemsiz kıyılarında.
-sen aramayı ara.
Beni aramayan belasını tarar.

Suçsuzluğun en kesif sayhalarında,sayfalarım sayfalara kapanır.Sana kapanan defterlerim oldu; çünkü seni yeni kitapların kokusuna taşıdım.
- Seslenişlerimin dünü susmuş; hatta susamış olabilir.Ben tek başıma en büyük aşk okyanusuyum unutma. Öylesine gidişlerinin hikayesinde kurumaz sevda sularım. Bir damla gözyaşın yetiyor, yetim tutkularıma.
Resmi kayıtlara alınmamış düşlerin sözcüklerinde
dipnot düşüyorum göz bebeklerine.
Bir bebek bana ders veriyor,baba olmaya. Benim şiirlerimde binlerce güzel dünya hamile kaldı.Binlerce mısranın babasıyım.
-Eksik olan neydi.Neden bebekler benden bebek yapmamı istiyor.
Kış ta geçti, ne güzel leylekler de geldi. Sahi leylekler bizi hep getirdi ya.
-Yeniden istesem seni bana getirirler mi?
-Gönül bacam temiz, pişman olmuş
eksik güncem pırıl pırıl.
-Ey leyli leylek:
-Ne olur can gülümü yeniden getir bana.

Hangi kıvrımın kavruğunda susasam açılmamış susamlar açılıyor.Susam sokağındasın, hüzünden bükülmüş harfleri yiyorsun. Ben tok mısraların gönül açlığı yaşayan ermişim.
- İmâ’larında ulanan huzursuzluk beni bağlamıyor
İçimdeki sancılardan, düşey umutlar büyür. Kanıyor, refüze edilmiş
güncemin gün canları.
Can ile canın arasında acıyor canım.
İç içe geçmiş acıların küresinde sıkışıyor zaman.Buzulların ortasında büyüyor İzlanda Yanardağım , yardağım…
Küllerim seni de sensizliği de esir edecek. Havana kadar sinecek her şeyim.

Zaman
Sızım
İzim
Bizim

Sayıkladığım,adına kentler yıktığım, onlarca güzele şerh düştüğüm
Sen uğrunda hangi hiçliğim iç içe susacak.

Koynuma aldığım zamansızlığın cümlelerinde devrik gelişler ne zaman kurallı bir aşk sunacak bilmiyorum.
Şizoid bir halin tecimeniyim, kanıyor yaram. Yarama yazıyorum durmadan.
-Bunlar seni sevmek mi? Kendime terapi mi? Vicdanımı temizlemek mi ? Hep seni istemek mi otur düşün can gülüm.
-benliğimin önsüzünde öfkeli serzenişler dize geliyor. Beni dize getiriyor acılar.

-Dilime pelesenk olmuş birkaç sözüne roman yazdım. Binlerce şiirde bağırdım sana. Rekorlar kitabına sığmadım. Dünyada en fazla yazıldı şiirler.En fazladan en fazlasın işte. Bu yüzden aşk olduk, bu yüzden aşk kaldık.
-No(k) tası satılmış anların gündüzü değilim.
Bilgi’nin biliş suyuna kirlenmiş karanlık gecenin feleği değilim.
- no(k) t-alıyorum kayıpsızlığımı
- Afişsiz bir seçimdeyim.Slogansız, sensiz, şifresiz günlerin başkanlığına adayım.
-Seçmenlerim hep güzel, oyum çok,huyum çok,boylu boyum çok ; ama seçimi kaybettim.
Bir oyla, senin oyun yoktu, senin huyun yoktu, senin suyun yoktu. Ne karam karam, ne denizim deniz, ne kentim kent.Sensiz bir ülkenin başkanı olsam ne yazardı ki?

-(K) ayıbım…
Bunu bil öyle yaşa.