'An La' Şiiri - Ahmet Bektaş

An La

Gönül taze aşk çiçekleri açarken,
Haz"An"la gelir hüzün "An"sızın.
Aşka düşenin sığınağı yar olur...

Bazı zehirdir, bazen ruha şifa "An"ılar,
"An"dıkça çoğalan...
Dünde ol"An" dünde kalsın mı?
Yad/iğar ol"An"lar...

Her şeyin bir vakti, zam"An"ı var,
Geçmiş ve gelecek, hepsi "An"da.
Cesur ol!
Kayıp yok evrende.
Aşıklar için zaten "Ayıp" yok!
Gözlerini, sözlerini "Ben"den kaçırma...

Esir duygulardan sağ kalanlar kıyamda!
Güneş doğsun da nereden doğarsa doğsun...
Zaten doğum, ölüme gebe!
Hamile adamlar da kurtulsun...

İnanç, içinde kalsın; hangisi batıl?
Yalnız, bildiklerinle "İnsan" içine katıl.
Dem vurursun, elin yediği balın tadından;
Kendi haberin bile yok, ne halt yediğinden!

Yanımda olma!
"An"ımda ol,
Aşk ile...
Benimle olma,
Bende ol;
Canımla...
Şimdi sus!
Konuşma...
Zam"An"ı geldiğinde,
Görürsün...
Pişman olacaksan,
Yapma!
"An"la dın mı?
Anladınsa, gülümse;
Seni seviyorum,
"An" la...

Ahmet Bektaş