An / Kara Şiiri - Mehmet Kesici

Ben şimdi nasıl adımlarım beşevler'i
nasıl yudumlarım köz ateşleri
güneşleri nasıl karşılarım tandoğan da
yüksel de nasıl ölmem
nasıl gömülmem kızılay da.
sen ki;
sen ki, koparıldın mamak'ta

Gör şimdi, ufkum nasıl da kara şimdi
nasıl da yara içim, nasıl da kanar
damlalardan umut düşmüyor artık, ey can
gecelerden yıldız geçmiyor anla
senden sonra mehtabı da tutukladılar
zincire vurdular ufkumu
türkümü bile yasakladılar ey deli can
suskularım var zora
vura vura parçalarım başımı duvarlara
yaşlarımı boyarım allara
zındanım olur ankara
ah bahtı karam..

Dikili kalırım da dörtyol ağzında şimdi
sergisine serilirim samanpazarlarının
yoksulu gibiyim bentdere'sinin
hiçliğine satılırım be gözüm
cendere'sindeyim hüznün
yüzünün ak'ına hasret
bir mabet deniz kokuna kurban
yaralıyın can yürek yerinden
derinden kahrım
eyvahım siper
her adım vurgun
savunurum sevdaları
savururum hep narayı
ankara derim, ah ankarayı
bu bahtı karayı neylerim..!

16-12-2007