Vicdanlar kapkara, acımalar bitmiş an kara.
Canlar heba oldu, şahadetler semada.
Yetimler kaldı, feryat figan ağlamakta.
An karanlık, an mahşer, an kapkara, an kara.
Bizleri, kucak açtığımız namertler vurdu.
Yetmedi, bunca acımızı seyredenler oldu.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta