An Kara Şiiri - İlhan Keskin

Vicdanlar kapkara, acımalar bitmiş an kara.
Canlar heba oldu, şahadetler semada.
Yetimler kaldı, feryat figan ağlamakta.
An karanlık, an mahşer, an kapkara, an kara.

Bizleri, kucak açtığımız namertler vurdu.
Yetmedi, bunca acımızı seyredenler oldu.
Zannederler ki, çapulcuya vereceğiz yurdu.
An karanlık, an mahşer, an kapkara, an kara.

Ulan be densiz, vatan demek can demek.
Tarihe bir baksana, ne kadar verilmiş emek.
Yazılmıştır bize, canımızdan önce vatanı sevmek
Kalleş namertler türedi, Zaman kapkara, an kara.

İte mert denmez, itin soyu, mert olanı hiç sevmez.
Nankör ise vatan haini, toprak bile kabul etmez.
Etek giyip, yüz örtmek ile Kalleş asla gizlenemez.
Şerefsizde vicdan kara, an mahşer, an kapkara an kara.

İlhan Keskin
10.03.2016