An-Ka-Ra-Da Şiiri - Oktay Tilkili

ankara'da nemsiz, denizsiz ısmarlanmış bir gündü,
sen bir kediydin yaz selinde ıslanan
siyah
tın
ve bileklerin bandajlıydı nedense
hikayeni dinledim içimden ağladım
prosüdür gereği ordaydım
öpmedim, sarılmadım, sevişmedim senle
yok
say
dım
ve şimdi ağlıyorsa bir karınca
herkes yalanlıyorsa dünyanın döndüğünü başım dönerken amonyakla,
üç beş marjinal hesapla geçiyorsa günler
dedikodumu yapsınlar,
geç kaldım çünkü öldü çöl şehri çoktan!
döküldü gözyaşlarım dinsiz imansız bir taşa