An içinde, az kalmışım
Dönüp baktım, koca ömrüm;
Bir yüksüğü doldurmazmış!
Dağlar kadar yüce gönlüm;
Arzularım, o(ng) durmazmış.
Nice zaman geçti derken;
An içinde, az kalmışım.
Dere tepe uz giderken;
Bir arpacık yol almışım.
Bilir iken her yönümü;
Yön bilmezden yolum sordum
Görüyordum düz önümü;
Dolaşıp da kendim yordum
Sımsıcaktım, özüm ile;
Soğuk yiyen kalbim oldu.
Isıtırken yüreğimle;
Ayazlarda gülüm soldu!
Kaf dağına erdi başım;
Dipsiz kuyu mekânımmış.
Helal lokma olsa aşım;
Ömürde tek kazancımmış.
Bir damlacık su içmedim;
Sonsuz gölden su çekerken.
Şehrah yoldan aşk biçmedim;
Bozkır’larda hal seçerken.
31.10.2009
Kayıt Tarihi : 5.4.2010 10:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!