Herkes kendi yaşam felsefesini yaşarken adam gibi sorgulayıp irdelemelidir ki yaşadığı hayatın gerçekten yaşanmaya değer olup olmadığının ayırdısına varabilsin..Kurbağanın dünyası kuyunun ağzı kadar misali bu kısacık hayatımızın elimizden anlamsızca alınmasına ya da boş yere akıp gitmesine ne kadar da çok kolay müsaade ediyoruz..,özellikle de önce kendi kendimize sormalıyız bu soruyu.Kim böyle istiyor? Neden böyle oluyor? Neyle ve nasıl istediğimiz hayatı ne zaman yaşamaya başlayıp sürdüreceğiz? ..Oysa hayatın her an'ı en şahane muhteşem güzelliğiyle bize kucağını açmış bizi bekliyor..Ama ancak bunu gönül gözüyle bakabilenler görebiliyor.İşte o gönül gözüne nasıl kavuşacağız,bütün mesele bu? Doğuştanlığımıza nasıl bir eğitimle sahip çıkacağız? İnsan olmanın özellikleri çerçevesi içinde tedirgin etmeden, incitmeden,.korkutmadan,pasifivize etmeden,yüreklendirerek,cesaretlendirerek,sorumluluklar kazandırarak,özgür olmanın bilinci içerisinde özgüvenini kazandırarak kendi olması yolunda üretken kılabilmek,paylaşımcı ve katılımcı olmasını sağlayarak,mücadelelerden yılmayan bir karakter ruhu içerisinde değişim ve gelişimlere açık olgun bir kişilik vererek,sevgi ve saygının ışığında başarı ve mutluluğun herkesin ortak malı olduğuna inandırarak, barışın kardeşliği içinde tüm insanlarla dost olarak adil ve hakça yaşamasını sağlamaktan geçer..İnsan gibi insan olmak niye bu kadar çok zor ki.Yoksa biz mi zorlaştırıyoruz her şeyi.? Bu güne kadar bu kadar güzel şeyler yapılmışsa neden öyleyse insan donanımını adam gibi yapamıyoruz? .Gerçekten de aynı algılamaların bizi farklı yorumlara iten istek ve beklentilerini aynı potada eritecek demokratik bir yolun dünyada bir gün bulunabileceği umudu olmasaydı,şu an ki yaşamamızın belki de bugün hiçbir anlamı,değeri olmazdı?
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
