An-ı Yaşama Tutkusu Şiiri - Ersoy Kocakuş

Yedin,bitirdin kendini nedensiz
Hüzünle sevincin tam ortasında
Kurduğun düşler bile mesnetsiz
Yalnızsın böylesi bir yağmurda

Hem tanımadığın her şey korkutuyor
Sanki herkes gibi yaralısın
Hem de için içine sığmıyor
Arayış peşinde sürekli aklın

Telaffuzu imkansız duygularına
Bir isim bulman şart mı?
Bırak kendeni,an-ı yaşama tutkusuna
Bildiğini saklamak yanına kar mı?

Lal olmuş dilin,ne varsa yüreğinde
Sendeki gurur değilse,bu ürkü neden?
Yıllar duruyor yine olduğu yerde de
Kaybolan,sadece sen ve ben