An Gelir Ya Hani Şiiri - Muhsin Bukucu 2

an gelir ya hani...

yüreğinde;

taş ocağı patlar da,

titrerken bedenin, sarsıntılarıyla

dişlerin kitlenir,

sözcükler düğümlenir boğazında

buzdan bir heykel olursun ya hani...

belki ansızın söylenen bir elveda,

belki de alışılmış bir yıkılış ertesi...

an gelir ya hani...

küçücük dünyanda;

griler, mavileri boğar da,

tutsak kalir günün ışıkları karanlıklara

solar birer birer ümit çiçekleri

gönül bahçenin gülleri, karanfilleri

son bir arzu ile ağlar ya

belki ansızın söylenen bir elveda,

belki de alışılmış bir yıkılış ertesi

Muhsin Bükücü