AN GELİR; KEMAL KABCIK DA ÖLÜR! .
İmkanlarınızın Dahilinde; AKILLI SÜKUT FÜZESİ OLSA ve ÜZERİME KOORDİNATLASANIZ,
Ve Attığım Her Adımda, AKILLI SÜKUTUNUZ KENDİ KENDİNE KOORDİNATLARIMI YENİLESE:
BEN; YOLUMDA İLERLERİM, KENDİ HALİMCE, DERMAN DERMAN, DİYEREK, MEZARIMA KADAR! .
ÖLÜMDE YÜK OLMAK İSTEMEM, BEN MEZARIMA DÜZENEK HAZIRLADIM: ATLA ve TOPRAĞIMLA! .
BU BİR AMELEDE, AMELENİN ÖLÜM BİLİNCİDİR; GİDERAYAK, OMUZDA DEĞİL, TOPRAĞIMLA! .
{ Kaleme Alan: Kemal KABCIK – ANTALYA - 04 Nisan 2012 Çarşamba 08:22:24 }
Kemal KabcıkKayıt Tarihi : 4.4.2012 08:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!