Son kez ağlamak istiyorum
Son kez unutmak bu gece
Lakin her son deyişimde
Nokta değemeden sözcüklerimin cümlesine
Ölümüne özlüyorum seni
Öyle ki sen çözemediğim bilmece.
Oysa ben,
İçinden sen geçen her şeyi
Atmıştım bir şafak vakti
Görüp, hissedemeyeceğim
Adının bile geçmediği, bilinmezlik denizlerine.
Söylemek isteyipte, diyemediklerimle
Bir ben kalmıştım ardında
Bir de
Neden düştüğünü bilmeyen gözyaşlarım..
Anılarım firari bu demde
Ellerinde isyana boyanmış isimsiz bayraklar
Ve ayrıştıramadığım renkte sevgimle
Yokluğunu fırsat bilip
Geliyorlar üstüme
Eyy yar çıkıp gelsene gecelerime
Neyin yıldönümü de bugün
Islak kaldırımlar doluyor düşünceme
Ellerinden kayışım, son kez öpüşün
Görmeyesin diye ağladığımı
Utanıp saklandığım boynun.
Ve görmiyeyim diye ağladığını
Gizlemene rağmen
Susturamadığın yüreğin.
Başkaldırıyorum hepsine
Unuttum, ağlamamalıyım diyorum
Ama an geliyor, kaybedip kendimi
Tıpkı sen gibi
Sesi yetmez ellerini,
Elleri yetmez;
Gözlerini görmeliyim diyorum.
Diyorum da vazgeçiyorum,susuyorum
Yine sen gibi
Arsızca bütününü istiyorum.
Can yangısı nedir bilirmisin sen
Kötü söz söylemektense
Hayır dur! gitme demektense
Sessiz kalıp, bükmeden boynunu
Teslim olmak kadere..
Ve her geldiğinde
İzin verip masumane öpüşlere
Dokundurmamak özlemlerin geçtiği
Sevginin rengine bulanıp
Hüzünlerini içselleştirmiş
Pınar gözlerime..
Bilki gözleri huzur sevgili
Biliyorum ya her zaman
Benden çok uzaklarda
Ağlayarak yorgan yaptığın geceleri
Kirpiklerini düşürürken gözlerine
Dilin söylerken, unutmazken adımı
Kavrarken ellerin çaresizlikle bedenini
Nasıl silebilirim, yok sayabilirim senli günleri
Hele.. hele bir daha asla
Senin kadar sevemeyecekken kimseyi
Düşmezmiyim düşlerinin arasına
Ortak olmazmıyım yasına
Ve kırmazmıyım aklını yitirmiş
Tuzak saatlerin zembereğini.
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 11:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rüzgar ağlıyor gecenin koynunda Bir gül boynu bükük Öylesine kalakalmış vazoda Kurumuş, inadına direniyor Cansız, asılı dalında.
