An Gelir Şiiri - Dinçer Demirel

An gelir,
Gecenin mehtabında yıldızların göz kırpışına bakarım
An gelir,
Kör karanlığın sessizliğinde sen diye aranırım
Ne yıldızlar anlayabilir halimden
Ne kör karanlık bilebilir derdimin sebebini

Dolaşırım bir başıma tenha sokaklarda
Gölgem uzar gider sokak lambalarının cılız ışıklarında
An gelir,
Bir titremeyle sarsılırım, üşümeye başlar yüreğim
An gelir,
Sinem sensizliğin sen yangısıyla kor alevlerde yanar
Ne sokaklar anlayabilir serserice yürüyüşümün sebebini
Ne kaldırım taşları bilir uzayıp giden gölgemin yönünü

Düşün ki koskocaman bir şehir
Caddelerinde, sokaklarında, meydanlarında binlerce insan
An gelir,
Binlercesi arasında yitip giderim ben
An gelir,
Gözlerimin her kırpışında arandığım sen
Ne anlayabilir binlerce insan bir başıma yürüyüşümün sebebini
Ne bilebilir gözlerimin her kırpışında aradığımın sen olduğunu

Hani hep sevdadan bahseden sen
An geldi
Gecenin sessizliğinde sessiz veda oldun
An geldi
Ela gözlerinle hazan mevsiminde hasretim oldun
Ne eylül yağmurları anlayabildi gözlerimin halini
Ne toprak bilebildi hasretimin sebebini

An geldi,
Ela gözlerinin mahzun bakışları yaktı sinemi
An geldi,
Sessiz vedasıyla öldürüp gitti yüreğimi