An Gelir Şiiri - Barbaros Çelik

Birgün herşey düze çıkar umudu,
Gerçekten daha yakın bir hal alınca,
Gündüz vakti titreme alır inleri,
Ve yarasalar semalarda akın akın,
Yarasalar o eşsiz göklere bizden yakın,
Ki bundandır kapkara gökler tamlaması,
Bundandır, gerçekler ütopik anlamlar taşır bizde,
Oysa beynimiz yönetir sanırdık vücudumuzu, elimizi,
Kim derdiki kafamıza indirilen tokmak,
Ve nabzımızı ritimleyen potin sesi,
Esaret altında soluklatacak nefesimizi,
Neslimi tükeniyor üveyklerin,
Yoksa beşiktemi ırzına geçiliyor bebeklerin,
Akıldan muaf olmuş kimseler azınlığı,
Kalpten yoksundur zaten ki,
Peşkeş çekmekte yoktur üstlerine,
Anne diyerek kutsallaştırdıklşarı vatanı,
Kendi yazdıkları lügatte gizlidir anlamı demokrasinin,
Yani her harikarda onlarındır din devlet ve millet,
Kardeşim, kardeşim uçurtmanı sakla bir köşeye şimdi,
Sapanla kaç yarasa daha silinir ki gökyüzünden,
Yağmur duasına çıkma birde,
Kaynasın içinde azmin suları,
İrade irade buharlaşsın sende umut,
Bir bulut ol ki o kapkara göklerde,
Bilsin yerdekiler gecenin en koyusu,
Şafağın sökmesine en yakın olanıdır,
Dedim ya yağmur beklme göklerden,
Bugün sensin yağmur sicim sicim,
An gelir yağarsın milyonlarla,
An gelir bir gürlersin göklerde ki,
Gerisin geriye kaçar yarasalar inlerine,
Geldikleri gibi giderler yani,
Bereket damlaları yeşertir arzı,
An gelir,
Beyninde bir devrimi hürriyetin,
Hükümet vicdanımızdır artık,
Tokmak ve potin sembolüdür artık adaletin,
Orak ve çekiç gibi haksızlığın değil,
Hakkın hizmetkarı olur ARTIK,
Kapanmaz kapılarımız ve kısılmaz sesimiz,
İnler kapanır,iniltiler kesilir,
Üveykler okşar semayı,
Bebekler bugünün yarını gösteren aynası,
Tatlı bir tebessüm atarlar gözbebeklerimize,
An gelir,
Ölmek bile yaşamak kadar güzeldir artık,
An gelir,
Umut gerçekle bitmeyen zifafta,
An gelir,
Umut ve ütopya kavuşamayan iki sevgili.


K@PT@N_I DERY@