An Gelir Şiiri - Bekir Uğurlu

An gelir
Dev dalga köpüklerinde
Dans eder duygularım.
Bulutlarda yüzerim kulaç kulaç
Okyanusa düşsem ıslanmaz yüreğim
Heyecana o denli aç.

An gelir;
İdamıma sehpa yokluğun,
İlmik olur kuşkularımda,
Sallanır ayaklarım yirmi santim üzerinde yerin
Vurunca altımdaki tabureye
Gözlerimden düşmeyen gözlerin.

An gelir;
Öfke kusarım
Zafer edası takınmış utangaçlığıma,
Salkım saçak boşlukta asılı
Ve içimde uhdeleşip kalan
Söylenmemiş sevdalarıma.

An gelir;
Kabarır içimdeki nehir;
Sürüklenir giderim kapılıp seline.
Ya bir yitik kayada kesilir soluğum
Yada bir çalının dikeninde biter yolum.
Durgun suyu hiç bulamam
Kahrolurum.

An gelir
Dalga dalga vurur alnıma saçların.
İçimdeki kanseri kurtan kokun;
Yeni bir 'acaba' kökünden tutturur bir elimi.
İnadına inadına fırtına ve hortumun
Diğer elimle tutarım yelesinden umudun.

An gelir;
Yaşama istek gelmez,
Güneşe inat kaparım gözlerimi.
İsyanımı yumruklarımda toplayarak
Karanlıkta gölge ararım vuracak.
Nafile,
Karanlıktaki kara çarşaflı süluetin
Yetmez gücü
Üzerimdeki karabasanı defetmeye
Mecburen gözlerimi açarım.

An gelir
Yaşama arzu gelir.
Umut güneşiyle erir buzları içimin
Kır çiçekleri demet demet elimde beklerim
Sen gelmezsin
Ve yine kısır döngüm başlar.

Dans eder duygularım
Dev dalga köpüklerinde
An gelir,
acılarım gelir
Sen gelmezsin.