Ansızın ıssız şehirler yıkılır
İçimde.
Elimi uzatırım gökyüzüne,
Seni dilerim.
Seni ararım,hecelere böldüğüm
Özlemlerimde.
Oysa merhameti yokmuş gecelerin
Bilemedim…
Sessiz depremler olurken içimde
Bir köşeye çöküp ağlarım
Sensizliğe.
Viraneye dönmüş kaldırımlar,
Karanlığa gömülmüş gökyüzü,
Ve ben seni arıyorum
Her sokak lambasının altında
Ama merhameti yokmuş gecelerin
Göremedim…
An gelir;
Yaprak kıpırdayışında bulurum seni
An gelir;
Hasretimi yüklerim bulutlara
Ve gözlerin gelir aklıma
Süzülür yanağımdan gözyaşlarım
Hazin bir koyuluğun olduğu bu şehirde
Merhameti yokmuş gecelerin
Seni özledim…
Tutsağı oldum kör pencerenin
Sustum,yokluğuna inat,sustum.
Biliyorum çaresi yok sensizliğin
Kör kelimeler yumağına döndüm
Hayalinin bile bırakıp gittiğinden beri
Saçlarına kurban olduğum
Merhameti yokmuş gecelerin
Ben sana gelemedim…
Şahin DURMUŞ
Şahin DurmuşKayıt Tarihi : 16.3.2007 21:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!