saklı bir büsedeyken
ben,
terrevan olur
an gelir
annem.
ilk günkü kadar
toprak,
ilk günkü kadar
vatan
kokar,
emzirmeye meyyal memen.
attığım tekmeler mi,
çektiğin sancılar mı
bilmem…
dokuz ay
on gün sonra
ilk ses benden sana,
sancılarına karışırken mutluluk.
bir şükran ifadesi
babamdan,
bir buse
ilk günkü kadar taze
leblerine amade
dudaklarından.
Kayıt Tarihi : 3.11.2018 14:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Nerimanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/03/an-gelir-119.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!