An gelir
Terk eder İstanbul beni durup dururken
İçimde o coşku o heyecan ölür
An gelir
Efkâr efkâr üstüne eyvaaahhh!
Uzaklarda bir can ölür
An gelir
Ayaklarıma dolanır yürüdüğüm yollar
En rezil saatinde gecenin
Sanma ki sarayda sultan ölür
An gelir
Bir şair ölür tenhalarda
Sessiz sedasız
Matemler içinde her yanım
Sanki yürekte vicdan ölür
An gelir
Dökülür bulutlar yere ılgıt ılgıt
Hüzün kesilir odalar
Ardında feryat figan ölür
An gelir
Türküler biter
Halaylar durur
Al karanfil düşer üstüne
Tellerde hicran ölür
Tellerde hicran ölür
Kayıt Tarihi : 23.11.2017 00:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kazım Üçok](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/23/an-gelir-112.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!