An Düşer Şiiri - Ayhan Sarıoğlu

AN DÜŞER

Ateşine körük saldım yaksın diye korlarım
Hangi mevsimdi tararken ellerimizde
Tutuştu saçlarından
Ve sürgün yedim dilimden
Afişe düşünce adım, kırıldı gürültüler de…

Garip bakarlar bilgeliğime bilmez okurlar
Kurtlar sofrasında şahin bakışlarıyla
Çelik ve postal gölgesinde bıraktığım...

Bir niyet at denize ve dalgalansın
Ey sevdalım, ilk halkayı yakalamalısın
Kim daha çok yıldız toplarsa gözbebeklerinin havzasında
O kadar duyar köşeli bir sancıyı avuçlarında…

Ağıtları boynuna bağlama sakın
Toy bir şölende halaya durmalısın
Ölen kim, şu saçları eski beyaza kesmişlerden
Sancısı düşse de yüreğine
Yine de sarmaşıklarını çitlere dolamalısın
Bırak çatlasın taş duvarlar
Elerimiz hasret kalsın…

Ey! Katilim şimdi ne kaldı geride paylaşacak
(K) andan başka
An düşer ve parmağın tetik boşluğu
Gözlerin birer namlu ağzı kalsa da
Soluğunun başucunda mağrur
Gizli infaz timlerinden
Yeter ki elerin titremesin yüreğin derinden
Çünkü her nişan akışında
Kendini vurursun taa orta yerinden…

AYHAN SARIOĞLU
21.06.2003