Yitirmişti tılsımını sözlerim senden evvel.
İlk anda Haldaşına tutulmuştum oysa
Sonra sesinin buhusuna.
Sonra sözlerinin içine hapsoldum.
Yüreğinden yüreğime giden bir yolda buldum kendimi.
Şimdi sanki ; yeni değil de öncesinden tanıyor muşum gibi seni.
Sazının teline değen pençelerine hasretim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta