An Beni Şiiri - Ozan Telli

-herkes kendi acisinin rengini vurur cizdigi resme-

kederli ve derin suyunu yitirmis sarnic
yel islik caliyor kurumus dallarinda agacin
ötüyor örende baykus
cikrik cevrildikce hickiriyor
ve daha fazla gicirdiyor kirkinci basamaktan sonra merdiven
gittin gideli sen

simdi ben
kendi türküsünü dinleyen
bir agac gibiyim bozkirda yanliz
yuvadan düsmüs yavru kus
sürüden ayrilnmis kuzu
yarali geyik su basinda vurulmus

belli ki mutlusun kendi isiginda parlak yildiz
karanligi tanimiyorsun
oysa zulüm kadar amansiz
ölüm kadar güclü yoklugun
dönüp gelsen
görsen halimi bir
bu eylül sarisi
bu gece karasi
bu aci sarap
bu bakir caligi yangin
senin icindir

aramasanda an beni
ne olur

tan yeli esende
ucanda turna katari
bulut kümesi gecende
iste o zaman
bir yaprak
bir telek
bir damla düser yere
toprak bin verir bire
bereket harmanlanir
bir baska dogar kutsadigimiz gün
baslar bayram
sürer dügün
narcicegi sevincinden cildirir
cirpinir sukusu
kilim nakisli kelebek
kanatli kirmizi karinca
döner pervane gibi
senin sesin askina

özledim seni yürekten
haberin almaz oldum iraktan
kapanmaz yaralarin gizemli perisi
gönlümden gayri
yerin neresi
yurdun neresi?