Fânilik sahnesinde, ebediyet oyunu
Oynamaktan bıkmayan ey, doyumsuz figûran!
Çöllerde, kutuplarda hatta uzayda bile,
Maddesi, mânâsıyla rol yapıp duran insan.
Ne bu dünya bir sirktir, ne sen ipte cambazsın,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu güzel ve anlamlı şiiri yazan gönlünüze ve kaleminize sağlık diliyorum.
Selamlar ve saygılar sunarım.
Allah'a emânet olun.
Şiirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim....
Mekân O’nun fermanı önünde diz çöküyor.
Ve oluştan, ölüşe akıp giderken zaman,
BEYAN USTALIĞI VAR
TEBRİKLER
Siirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim üstadım
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Özcan İŞLER üstat
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
Siirime zaman aman ayırdığınız için teşekkür ederim üstadım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta