Fânilik sahnesinde, ebediyet oyunu
Oynamaktan bıkmayan ey, doyumsuz figûran!
Çöllerde, kutuplarda hatta uzayda bile,
Maddesi, mânâsıyla rol yapıp duran insan.
Ne bu dünya bir sirktir, ne sen ipte cambazsın,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu güzel ve anlamlı şiiri yazan gönlünüze ve kaleminize sağlık diliyorum.
Selamlar ve saygılar sunarım.
Allah'a emânet olun.
Şiirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim....
Mekân O’nun fermanı önünde diz çöküyor.
Ve oluştan, ölüşe akıp giderken zaman,
BEYAN USTALIĞI VAR
TEBRİKLER
Siirime zaman ayırdığınız için teşekkür ederim üstadım
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn Özcan İŞLER üstat
En derin saygılarımla...başarılar dilerim,
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
Siirime zaman aman ayırdığınız için teşekkür ederim üstadım.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta