An Be An Şiiri - İhsan Ertem

An be an: kesintisiz, sürekli Abanmak: bir şeyin bir kimsenin üzerine tüm ağırlığınla kapanmak Tarik: yol San:ün,şan,şöhret Hutame: Hümeze suresi 6,7. Allah’ın, tutuşturulmuş, (yandıkça) tırmanıp kalpleri sararak üstüne çıkan ateşidir. Hutame bildiğimiz anlamdaki bir ateş değildir. O bir azabın, sıkıntının resmedilmesidir. Hutame, insanın şuurunun örtülerek gerçekleri yakalayamaması, ilâhi hüküm ve tebliğlere aldırış etmeden yaşaması sonucu kendini dünya yaşamında dahi daimi bir azap içinde hissetmesi, kısacası varoluş gayesini hatırlamayacak düzeyde bulunmasıdır Beşeren Vicdan azabının en üst boyutu denebilir Sel sebil: Cennetteki bir pınarın adı. Kün: ol emri, ilk emir Nan:ekmek Değerli dostlarım…… Kalemdaşlarımın yaptığı yorumların bir kısmında bazı dizelerin rahatsızlık verdiğini gördüm bu nedenle bir açıklama yapma gerektiğini hissettim. Dostlarım, genellikle hepimizin yaptığı insana özgü bir hatamız var. Yüzeysel bakarız, yüzeysel düşünürüz. Detaylara ancak bir konuya aşk derecesinde bağlandığımızda gireriz. Aynı konuya herkesin yaklaşımı bu yüzden farklıdır. Örneğin: elma dendiğinde, elmayla ilişkisi sadece yemek olan kişi; şeklini, rengini, tadını görür. İşi elma yetiştirmek olan kişi tarlayı, fidanın ekimini, çapasını, budağını, vs. vs. görür. Şayet kişi ömrünü elma meyvesini tanımaya ve geliştirmeye adamış bir bilim adamı ise, bir elma çekirdeğinde yukarıdaki iki şıktaki tüm detayları en ince ayrıntısına kadar görür ve bilir. Dostlarım, hepimizin bildiği gibi dört adet hak din vardır. Bu bilgiyi bize son peygamber Hz Muhammed as. Ve son kitap Kur’an bildirmiş, tasdik etmiştir. Kur’an dört kitabın cemidir. Yani Zebur, Tevrat, İncil tümüyle Kur’an ın içindedir. Kur’an onları da günümüze kadar korumuştur. Bu konuya birde başka bir açıdan bakalım. İlk peygamber Hz Âdem as. Son peygamber Hz Muhammed as. Arasında binlerce peygamber gönderildiği bilinir, binlerce peygamber gönderildiği bütün hak dinlerce tasdik edilir. Her gelen peygamber kendinden önce geleni tasdik etmiş ve onun öğretisinin üstüne öğretmeyi sürdürmüştür. Çünkü bilinmek dileyen ve peygamberleri gönderen aynı varlıktır. Bu yüzden peygamberler kendinden öncekileri onamışlar hatta bazıları kendinden sonra gelecek olanı müjdelemişlerdir. Onların ayrım yapmamasına karşın, ne yazık ki öğrencileri cehaletin desteği ile kendi peygamberi ve dini dışındakileri sapmışlık ve bozulmuşlukla itham etmektedirler. Hatta son peygamber, son kitap öğrencileri bile bu hatanın içindedirler. Oysa Adem as dan beri her gelen öğretmen insanlık anlayışını, yaşayışını mükemmele doğru sınıf atlata atlata Hz Muhammed as ma kadar getirmişlerdir. Efendimiz as da görevini tamamlayıp, veda hutbesinde ‘dininizi tamamladım demiştir. Yani zahiren örnek vermek gerekirse ben müminim diyen kişi son sınıf talebesidir. Yedi yıllık bir okulun son sınıf talebesi, daha önceki sınıf talebelerinin her söylediğini anlar Ve onların öğretmen ve kitaplarına uygunsuz yakıştırmalar yapmaz. Tabi dersini ve öğretmenini can kulağı ile dinleyip bulunduğu sınıfı hazmetmişse. Dostlarım, dikkat edersek Kur’an dört kitabın cemidir ve son sınıf talebelerine (Müslüman, mümin) gönderilmiştir. Kur’an daki tüm hitaplarda hiç eksiksiz onlaradır. Sevdiğimiz hitapları kendimize sevmediklerimizi de diğer sınıflara mal etmek, başta öğretmenimize sonra anlamak zorunda olduğumuz kitabımıza yaptığımız akıl almaz vefasızlıktır. Diğer alt sınıf mensuplarının, öğretmenimize ve kitabımıza yaptıkları saldırı bizi bu konuda haklı çıkarmaz, Çünkü onlar bu dersi ve bu öğretmeni bilmiyorlar. Hangi dine mensup olursa olsun insanlar Allah cc a doğru uruç ediyorlar. Ve Allah hepsine eşit uzaklıktadır. Hak dinler inananlarını Farklı farklı tanrılara değil Allah cc a kulluğa çağırır ve bunu yaparken değişik metotlar uygulamışlardır. Müslümanlar ezan-ı mukaddesle Hıristiyanlar çanla. Bunca şerliğe çağrı var ve alenen yapılıyorken, inancın inanca saygılı olamamasını anlamakta güçlük çekiyorum. Hoş görü ve sabrınız için teşekkürler