An Akıp Gidiyor Şiiri - Murat Akbaş

Adına yaşamak...
Dediğimiz ölümü...
Yaşamak...
Ve ağlamayı unutmuşlar...
Ağlamadığım gün kork benden...

En güzel duygu...
İnsan var olduğunda...
Aklını kullanmaya başladı...
Ve acıyı hissettikce;
Ağlamaya başladı...

Ve hayat sürüp giderken;
İlk tekerleği bulmuştu...
Bugün uzaya çıkıyoruz...

Ve o tekerlek...
İl nokta idi...
Noktayı bulmadan...
Bugüne gelemezsin...

Ve o yüzden,
Yaşamak adına...
Ne varsa...
Yaşayın...
Geç kalmadan...
Çünkü o anlar akıyor...

Anlar yok oluyor...
Ve sen dün ve gelecekte...
Boğuşurken...
An akıp gidiyor...