An Şiiri - Cihangir Orkun Pehlivan

cenk
Birazdan öfke dolacak gözlerime
Yangınlar saracak dilimi
Dağılıp bedenim bin parçaya
Düştüğü yeri yakacak cayır cayır
Kendime yenik düşüp savaş ilanedeceğim sana
Sabrımı bileyip kinimle
Salacağım hiddetimi üstüne
Dip derinlerdeki savaş baltalarımı çıkarıp
Barış çubuklarını un ufak edeceğim
Önce gök bulanacak katran karalarına
Sonra cayır cayır yırtılacak sema
Şimşekler çaktıracağım ve
Yıldırımlar yağacak hayatlara
O denli bir poyraz olup eseceğim ki sonra
Külün de kalmayacak zerre tozunda

-tufan-
Sokaklara düşecek kırk yamalı hayatlar
Ağır yaralı siluetler halinde akacak oluk oluk
Çığlık çığlığa eyvahlar yankılanacak kulaklarda
Ne bir tövbe kar edecek
Ne de adanmış hayatlar

-talan-
Vakit bu vakit
Bıçak sırtında tüm sözler
Tüten kara dumanlara tuz biber ekiyor bu talan
Ne bir eksik ne bir fazla kesilen cezalar
Sıratın önü cehennem sonu cehennem

-tadilat-
Sakla ….
Sakla beni dip derinlere
Göm…
Kürek kürek toprak ört üstüme
Bu meymenetsiz hayatın hasarı
Anca bertaraf edilir en ücra köşelerde
Ne sanmıştın ya
İnsanım işte!
Etten kemiktenim …
İzlerimi sildim sokaklardan
Ezberimi bozdum
Kızağa çektim tenimi
Tadilatta ruhum

-zefir-
Leylak rengi bir akşam uyanıyor
Gözleri esir edilmiş sardunyanın sokaklara
Buram buram yasemin kokuları yükselirken,
Ay açıyor perdeyi;
Yakamozlar göz alabildiğine…
Nalıncı keseri gibi yontulan hayatlar
Tükenmenin arifesinde.
Son nefesler çekilirken
Mürekkebi aktı kara kaplıların