Uçsuz bucaksız çöldür yüreğimin her yanı
Kor düşmüşte kavrulur yaşantımın her anı
On bin gündür çekerim bitmedi karayazım
Mevsimler kıştı bende gelmedi bir gün yazım
Çoraklaştı dudağım, nicedir hasret suya
Kalbim ki tarumardır döndü dipsiz kuyuya
Gün ağarır içimde söner yıldızlar bir bir
Göçer kalbim cefaya kalmaz akılda fikir
Otuz beşe varmadan saçıma vurdu aklar
Günbegün kederlerim yüreğimi tartaklar
Kim bilir nerde, nasıl, çıkacak son nefesim
Kalacak rüyalarda şu mutluluk hevesim
Ey benim aşk otağım! Ey benim dert ortağım!
Ey aziz, eşsiz dünya! Geçmiştir gençlik çağım.
12/05/2008
Davut Ziya ÜzelKayıt Tarihi : 14.5.2008 08:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!