An 3 Şiiri - İrfan Sari 2

An 3

bahar bu
korkunç güzel
on dördünde kızların
demi gibi
öyle taze
dökülmüş toprağın
yüzüne
gökkuşağının
altında
serili bu sultan sofrası
nimet nimet
çatala kaşığa
bir fincan çayın
tadı düşer
ortalığa
arar durur delinin biri

velhasıl
kokulanır dağ bayır
meyva çekirdeği
etlenir
gökyüzüne hakimdir kartal
asaleti ve haşmetiyle
kızlar memelerini
tutar güneşe
ve kalpleri atar
bénevşın rengine

yaradana tükürmüş
medeniyetsiz
ve şerefsizin biri
mevsime bahara
bana inat
gıravatının ucundan
zehir damlıyor
yürüyor bak
caminin avlusuna doğru

nasılda kıyar
bu mevsim
çimenleri ezmeye insan
karıncanın kolunu
kırmaya ya da
be hey cahil
yediğini ye
diğerini
ortalıkta koyma
bir yerine

filintanın biri
oturmuş yavuklusuyla
kara kavağın gölgesinde
düşmüşler muhabetin
kör kuyusuna
bu işte
baharın mukafatı
gelecek için
oğul veren
kız veren
göbek taşına
ter

yıldızlar düşer
gecenin koynuna
ay
öper derenin
dudaklarını
çoban ataşinden
kaçar kıvılcımlar
rüzgar
sarhoş gezinmelerde
dağ
abdal olmuş
dalda
yapraklar hışırdar
bahar sabahına
yine.

irfan sari
yüksekova
mart.2005