An Şiiri - Mustafa Öztekin 2

Beni türkülerde, beni şarkılarda an.
Beni seviçlerde, beni kederlerde an.
Sonsuzluğun derinliği, sararsa benliğini.
Beni zamanın sonsuz boşluğunda an.

Kuş cıvıltıları ile dükülürse gönle nağmeler.
Beni notaların serkeş ahenginde an.
Ve boğarsa feryadını vefasız geceler...
Beni sessiz çığlıkların sesinde an.

Sararmış yapraklar, dalından koparsa...
Beni yaprakların süzülüşünde an.
Yüreğini ateşten korlar sararsa...
Beni titreyen alevlerin dumanında an.

Soğuk rüzgarlar gönle eserse...
Beni ayazların kuruluğunda an.
Camların buğusu gözleri körlerse...
Beni ötelerin, ötesinde an.

Ormanların sessizliği ürpertirse içini...
Beni uğultulların, derinliğinde an.
Hasretin yorgunluğu yakarsa içini...
Beni yaşanmış günlerin özleminde an.

Beni, türkülerde beni, şarkılarda an.
Beni, seviçlerde beni, kederlerde an.
Beni, zamanın sonsuz derinliğinde an.
Beni, notaların serkeş ahenginde an.
Beni, sessiz çığlıkların sesinde an.
Beni, yaprakların süzülüşünde an.
Beni, titreyen alevlerin dumanında an.
Beni, ayazların kuruluğunda an.
Beni, ötelerin ötesinde an.
Beni, uğultulların derinliğinde an.
Beni, yaşanmış günlerin özleminde an.

Kul Abdal derki: 'Beni unutma'
Sar gönlüne delice, hasretinle kurutma.
Neyleyim sensiz anı, zamanı...
Anılarla yaşat, yokluğunla korkutma.

Kul Abdal