An 2 Şiiri - İrfan Sari 2

AN - 2

güneş kopup geliyordu
yerinden
üstüme doğru...
Qertinıs ağzındaki tepedeyim
Navser sızağı
az ötesinde
Yaşlı söğüdün.
çıplak gözle bakıyorum
Kerpıle.
bir davul sesi
kulaklarıma çarpıyor..

ana dilimle
bir halı serili ovaya
ceviz kabuğunun
yeşili
fışkırmış toprağın
rahminden
sarı sarı
al al
dökülmüş derenin ağzına
kır çiçekleri

birinci dublesinde
rakının
Cilonun karları başlıyor
kanatlanmaya
gözlerime doğru
ve dondurmacı dayı
düşüyor aklıma
.........Türktü bilirsiniz! .

şimalden kesme kesme
kar getirirdi
boynuzsuz keçinin
sütüyle
eviştirirdi bir yatakta
yavruları
dondurma olurdu
dolgun
...........cılız
................yumuk
....................... kıvrık
.............................dudaklara..
sonra
ramazan sofraları
hafızamı
yakaladı
“Allah-u ekber”
ile
saldırırdık
buz gibi suya
ardından

hurma
.........dolma
..............lahmacun
.................... çörek
.........................börek
.............................ve daha niceleri..

gün batarken
jeneratör sesi
ışıktan
evvel girerdi
evlerimizden içeri
el fenerine
ıraktan sipariş ederdik
pili
gaz lambası için
neft kuyruklarında yorulurdu
ayaklarımız
ve boşa giderdi
bütün masum dualarımız
..........bunları düşlerken
..........akşam
..........çöküyordu üstüme
..........gömleğimin cebinde
..........kalmıştı ciğerparem
..........ve cep telefonumdan
...........yükseldi
..........‘allı turnam’
.................ben inerken ovaya
.............................'hoynarı'
..................................eşliğinde...

irfan sari
Kerténés
01 06 2005