Anılar geçmişin mutlu ve hüzünlü yaşanmışlığı
Umut geleceğin arzu ve isteklerinin düşü
Anı ve umut arasında sıkışıp kalan hayat
Ve meçhule doğru yol alan bir gemi: ruhum…
Semada ayın suratına saklanan sevgili
Ben seni ne anılarda nede umutta büyütemem artık
Sana dair tüm anıları kopardım birer birer zihnimden
Ve şimdi yaşanılmamış anılarımın yassındayım
Senli Umutları uçurtmalara bağladım vuruldu uçurtmalar gökyüzündeki makine yığınlardan, kan revan içinde tüm düşler
Kanadı kırılmış bir güvercinim şimdi, bir sokak lambasının altında beklemekteyim ecelimi
Ey karanlıkları gülümsenin dokunuşuyla aydınlatan varoluşum
Gözlerin Kawa’nın newroz ateşi dirilişin sembolü Zerdüşün kutsal Avesta’sı
Sesin topraklı köy odamın solgun idare ışığının altında yatağımın baş ucunda saçlarımı okşayan annemin hüzünlü ve onurlu sesi
Lüver saçların kıvrım kıvrım ruhumdaki melodinin en ince teli dengbej babamın uykusuz gecelerinde sığınağı olan Meme Alan destanın yolu
Dudakların çürümüş yılgın bedenimin doğuşunun ilk kıvılcımının sırat köprüsü
Ey gönlümü aşkın şarabıyla sarhoş eden gül bahçesi
Ben senle hayatın hiçbir korkusuna yaslamadan zihnimi ve kalbimi
Yaşamak isterim sadece yaşamak
Ve büyütmeden içimdeki geleciğin bilinmezliğini
Anılara sığınacak limanlar yapmadan
Yaşamak isterim sadece yaşamak seni
Mutlak bir teslimyetcilik bu belki
Ama yaşam büyümez anılarla ve umutla
Anı yaşamayı unutmaktır en büyük günah
( 08.04.2011 cuma)
Kayıt Tarihi : 12.7.2011 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!