An...... Şiiri - Serhat Fidan

An

Tükeniyor mutluluk
Serpe serpe dağıtıyoruz her yere

Hiçliğe düşüyoruz
Düşmüşken mutluluk adına
Her şey düşüncelerimizden düşüyor

Mevsimlerin canına okuduk
Gölgelerde sakladık benliğimizi
Rüzgarlarda dindirdik özlemlerimizi
Çiçeklerde aradım kokunu
Mutsuzluklarımızla şenlendik
Sonsuzluğun gebe kaldığı yersin artık

Şimdi şuan yani
Bu zaman diliminde
Mürekkebin tükenmesini beklemek
Yazılmasını istememek
Hayatı anlamak istememek
Yalnızlıklar da tüketmek her şeyi
Kimsesizliğimle gezmek
Acıyı benliğimizi bir parçası gibi görmek
Bitirmek her şeyi
Taş devrinden kalma düşüncelerimizi

Gökyüzüne bakmak
Hatırları hatırlayıp
Gözlerimizin dolmasını seyretmek
Vurulmak kuytu bir yerde
Anlamamak bazı şeyleri
Hayatın içinden geçip
Anlamsızlaştırmak her şeyi
Yaşamak herşeye rağmen
Bazen kuytu bir yerde
Bazen bir mağarada
Bazense yalnızlıklar ülkesinde
Bazende kimsesizlerin diyarında
Haykırmak her şeyi
Tüketmek satırları
Cümlelere saldırmak
Nefes alabilmek belkide ....